centar za nove medije_kuda.org

Intervju sa Oliverom Reslerom, na izložbi "Alternativne ekonomije, alternativna društva", Srbija

Intervju je objavljen u knjizi koja je objavljena povodom predstavljanja izložbe u Novom Sadu i u Beogradu: http://kuda.org/?q=sr/node/495

kuda.org: Postoje mnogi argumenti i kritike kapitalističke ekonomije uopšte i njenog uticaja na društvenu realnost ("apsorpcija društvene imaginacije"), na politiku, kao i na koncept "multikulturalne liberalne demokratije". Od kakvog stava ti polaziš kada raspravljaš o kapitalizmu i kritikuješ ga, polazeći od teme instalacije "Alternativne ekonomije, alternativna društva"?

Transkripte svih intervjua možete pronaći na www.ressler.at

Pariska komuna 1871. godine, Alan Dalotel ... Ono što se zaista mora naglasiti, jeste da je Pariska komuna iz 1871. godine, predstavljala direktnu demokratiju. A konkretno ta direktna demokratija nema nikakve veze sa demokratijom sa učešćem. Komuna nije bila osmišljena da reformiše javne službe, već da izmeni društvo, a ne da ga prilagodi. Ljudi su 1871. godine želeli revoluciju, i mislili su da su sposobni da je ostvare pomoću pušaka i topova...

Mesto i vreme održavanja: NOVI SAD, PETAK, 3. JUN 2005, 19:00h, MUZEJ VOJVODINE, DUNAVSKA 37

Učesnici debate:

MARINA GRŽINIĆ, Ljubljana/Beč (moderator i učesnik debata)

BRIAN HOLMES, Pariz

SVEBOR MIDŽIĆ, Beograd

OLIVER RESSLER, Beč

BEOGRAD, SUBOTA, 4. JUN 2005, 19:00h, SALON MUZEJA SAVREMENE UMETNOSTI, PARISKA 14

Učesnici debate: MARINA GRŽINIĆ, Ljubljana/Beč (moderator i učesnik debata)

BRIAN HOLMES, Pariz

TODOR KULJIĆ, Beograd

Povod za definisanje i pokretanje projekta “Mapiranje desnog ekstremizma“ je niz političkih i društvenih ekscesa u Srbiji i Crnoj Gori u poslednjih 15 godina. Ti ekscesi, zasnovani na nacionalnoj opredeljenosti i međusobnoj ne-toleranciji, u znatnoj su meri definisali trenutnu životnu stvarnost, pogotovo pripadnika mlađe populacije u Srbiji i Crnoj Gori. Istorijska kontraverza u vezi sa pozicijom termina “nacionalizam” našla je svoje otelotvorenje u našoj zemlji, gde se ističe njegova direktna povezanost sa etničkom tenzijom, ratovima i političkim sukobima.

Projekat "Mapiranje desnog ekstremizma" ima za cilj da afirmiše pripadnike mlađe generacije u borbi protiv nacionalizma, ksenofobije i unifikacije mišljenja. Aktivnost projekta direktno naglašava problem netolerancije u okviru zajednice, stvarajući neophodne uslove za otvoreni dijalog i međusobnu kulturnu i međuetničku komunikaciju. Projekat je, između ostalog, usmeren ka mlađoj populaciji koja je odrasla tokom devedesetih godina prošlog veka, u doba ratova i geneze netolerancije, mržnje i nasilja u zemlji. Veliki broj pripadnika studentske populacije studira bez osnovnih uslova za mobilnost, posetu internacionalnim univerzitetima i istraživačkim centrima, što bitno doprinosi formiranju okruženja zatvorenosti i ksenofobije. Takođe, humanističke katedre na univerzitetima u našoj zemlji su, u većini slučajeva, mesto formiranja retrogradnih i ekstremno desno orijentisanih studentskih i omladinskih organizacija. To su činjenice koje doprinose stvaranju distance prema postojanju drugih religioznih, etničkih i nacionalnih grupa. Navedeni problemi predstavljaju osnovne pokretače za pridobijanje pripadnika mlađe populacije ka društvenom angažmanu, pri sagledavanju i izražavanju sopstvenih problema i stavova.

Projekat "Mapiranje desnog ekstremizma" ima za cilj da afirmiše pripadnike mlađe generacije u borbi protiv nacionalizma, ksenofobije i unifikacije mišljenja. Aktivnost projekta direktno naglašava problem netolerancije u okviru zajednice, stvarajući neophodne uslove za otvoreni dijalog i međusobnu kulturnu i međuetničku komunikaciju. Projekat je, između ostalog, usmeren ka mlađoj populaciji koja je odrasla tokom devedesetih godina prošlog veka, u doba ratova i geneze netolerancije, mržnje i nasilja u zemlji. Veliki broj pripadnika studentske populacije studira bez osnovnih uslova za mobilnost, posetu internacionalnim univerzitetima i istraživačkim centrima, što bitno doprinosi formiranju okruženja zatvorenosti i ksenofobije. Takođe, humanističke katedre na univerzitetima u našoj zemlji su, u većini slučajeva, mesto formiranja retrogradnih i ekstremno desno orijentisanih studentskih i omladinskih organizacija. To su činjenice koje doprinose stvaranju distance prema postojanju drugih religioznih, etničkih i nacionalnih grupa. Navedeni problemi predstavljaju osnovne pokretače za pridobijanje pripadnika mlađe populacije ka društvenom angažmanu, pri sagledavanju i izražavanju sopstvenih problema i stavova.